Χειρουργική Καταρράκτη

Ο καταρράκτης δημιουργεί διαθλαστικά προβλήματα και μειωμένη όραση. Η ανάγκη αφαίρεσης του καταρράκτη εξαρτάται έως ένα μεγάλο βαθμό από τον ασθενή. Αυτός θα κρίνει -μαζί με τη συμβουλή του θεράποντος ιατρού- πότε ο καταρράκτης του δημιουργεί προβλήματα στην καθημερινή του ζωή. Σήμερα η έννοια της ''ωρίμανσης'' του καταρράκτη μοιάζει παρωχημένη. Ο επιστήμονας, ο ελεύθερος επαγγελματίας, ο άνθρωπος με έντονη κοινωνική ζωή, το δημόσιο πρόσωπο, κάποιος με απαιτητικά χόμπυ, ο αθλητικός τύπος, αλλά και η ''γιαγιά'' που θα βοηθήσει στο μεγάλωμα των εγγονιών της, πρέπει και δικαιούται να βλέπει σωστά.

Οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται σήμερα είναι δύο:η εξωπεριφακική και η φακοθρυψία. Κατά την εξωπεριφακική αφαιρείται όλος ο θολωμένος φακός, ενώ στην φακοθρυψία -που είναι μέθοδος που χρησιμοποιείται κατά 90-95% σήμερα- θρυμματίζεται ο φακός και αναρροφάται με τη βοήθεια υπερήχων. Τα μειονεκτήματα της πρώτης, είναι ότι χρησιμοποιούνται ράμματα -τα οποία μπορεί να επιφέρουν μετεγχειρητικό αστιγματισμό- ο χρόνος αποκατάστασης της όρασης είναι μεγαλύτερος σε σχέση με τη φακοθρυψία, η τομή που κάνουμε στον οφθαλμό είναι σχεδόν τριπλάσια (8-9 χιλιοστά στην εξωπεριφακική, 2.5-3 χιλιοστά στην φακοθρυψία) και έχουμε μικρότερη δυνατότητα επιλογής υλικών στον ενδοφακό που θα τοποθετήσουμε στο μάτι. Επίσης, η αναισθησία στην πρώτη περίπτωση γίνεται με οπισθοβόλβια ένεση πίσω από το μάτι, ενώ στην φακοθρυψία με τοποθέτηση gel και σταγόνων στον κερατοειδή. Τα ποσοστά επιτυχίας -όσον αφορά την αποκατάσταση της οπτικής ικανότητας- αγγίζουν το 98%. Μερικές φορές μπορεί να χρειαστεί η χρησιμοποίηση -ενός μικρού βαθμού-βοηθητικού ζεύγος γυαλιών, που θα χρησιμοποιηθεί σε εξαιρετικές περιπτώσεις.

Οι επιπλοκές της επέμβασης με τη χρησιμοποίηση της φακοθρυψίας, έχουν μειωθεί στο ελάχιστο. Αυτές είναι οι εξής: αποκόλληση αμφιβληστροειδούς (σε ποσοστό 3-5%), ενδοφθαλμίτιδα -που είναι μετεγχειρητική φλεγμονή του οφθαλμού-(σε ποσοστό 0.2-0.5%) και η δημιουργία δευτερογενούς καταρράκτη (ο οποίος αντιμετωπίζεται με εξωτερικό laser, χωρίς να χρειαστεί ξανά χειρουργείο).

Η μετεγχειρητική αγωγή περιλαμβάνει την χρησιμοποίηση κολλυρίων για περίπου 3-4 εβδομάδες, σε δοσολογία βαθμηδόν μειούμενη. Κατά τη διάρκεια των 5-6 πρώτων ημερών ο ασθενής δεν θα πρέπει να τρίβει το μάτι του, να αποφύγει το λούσιμο του κεφαλιού και την έντονη σωματική κόπωση(αγροτικές εργασίες και γυμναστική). Επίσης θα πρέπει για οτιδήποτε του συμβεί να συμβουλευθεί τον ιατρό του.

Στα video που ακολουθούν μπορείτε να δείτε όλη τη διαδικασία του χειρουργείου

Phakic IOL